NAKAKAMISS NA UMAKYAT!!!!!

Nakita ko yung isang post ni SPV sa FB. Level 1A na akyat ng mga aplikante. Dahil yung pictures ng bundok eh mukhang rolling hills lang... at mukhang kaya ko at my current fitness level...

NAMISS KO NAMAN BIGLA UMAKYAT!!!!! Alam ko isusumpa ko yung sarili ko at lahat ng nilalang na nag-encourage sa akin na umakyat ulit (kung meron man at kung talagang umakyat man ulit ako)... pero nakakamiss talaga!!!!!!

Yung hirap, yung putik kung meron man, yung picture picture pag medyo nakaluwang ng hinga, yung kung anu-anong joke na maisip niyo ng mga kasama nyo para na rin pang-distract sa sarili kasi yung masels mo sa legs konti na lang pwede na ilaga kasi lamog na lamog na... o kung hindi man legs yung bumigay eh yung lungs mo naman na halos singliit na lang ng mani kung iisipin kasi halos wala ka na mahugot na oxygen kahit wala ka naman sa Everest o baka ako lang kasi sadyang weakling ako! ahahaha!

Tapos pag may nakasama kang mas lampa pa sa yo, hangyabang mo lang kasi feeling mo ang lakas lakas mo! ahahaha! Sundan sundan mo lang kunyari kasi susuportahan mo, totoo naman na susuportahan mo siya,... pero nakalamang ka rin ng pahinga kasi bawat pahinga nya, pahinga ka rin... Matulungin ka na nga.. mukha ka pang malakas! ahaahahah!

Kaso kung minalas malas at sobrang bagal niyo eh halos gabihin na kayo dumating sa campsite kkapahinga... saka mo naman gusto na lang hilahin sa buhok yung kasama mo para mapabilis naman kahit konti.

Pero kung nagkataon naman na ikaw yung super lampa... hhahaa which is always the case pag kasama ko UPM ahhahaha! Eh magpasalamat ka na lang kasi mahal ka nila at di ka nila iiwan.Pagtatawanan ka nga lang, pero ok lang kasi maya maya lang eh pwede mo na silang ututan lahat! ahahahah! SCORE!

Pero kung talagang sinwerte ka at halos same lang kayo ng level ng mga kasama mo at nakatsamba kayo ng malakas pero medyo tangang kasama (labyu Dom! I'm your number 1 fan! Mr Big Project! Sana di mo makita tong blog ko! hahah!) eh sabay sabay kayong maglalakad paakyat at pababa... pero tiisin lang yung extra lakad kasi pwedeng mawala kayo kasi may kasama kayong brilliant! ahahahah!

SHEEEEEEEEEEET! Gusto ko na umakyat ulit! Kelangan ko na talaga gumaan ulit! Nagsisimula na ako tumakbo ulit... Dahan dahan lang! One step at a time.. pakyut na takbo muna.. then bundok here I come!!!!!!!!!!!

may crush ako dito sa MA opis namin!

Hihihihihihi! Anaknangshet! hahahaah! Nasabi ko na naman to di ba? La lang! Gusto ko lang sabihin ulit! Hihihihihihihihi!

<"HYSKUL MODE">           : ON
<"MAY MEANING LAHAT">     : ON
<"LOGICAL MODE">          : AUTO DETECT SITUATION
<"MATURE MODE">           : OFF
<"CONCENTRATION SA WORK"> : OFF
<"PERIPHERAL VISION">     : ON/OVERDRIVE (kakacheck kung siya ba yung dumadaan sa may cubicle ko)
<"BALIW MODE">            : ON, onti lang pundi na 'to kung talagang may switch 'to.
hahahahahahaha!!!

ALAY LAKAD.COM

Kahapon, nag-MIT kami. Ok naman. Puro building. Mukha ngang school. Maraming laboratories na nakakalat... according dun sa mga labels sa gilid ng buildings at least. Pero wala masyado mapicturan. Wala rin masyadong tao kasi linggo saka bakasyon rin.

So after ng mga pwedeng mapicturan... sabi ko Harvard na kami... naisip ko 2 train stations away lang naman yung Harvard Station dun sa Kendall/MIT station. Sabi ko sundan lang namin yung Charles River.

Si Gem at Rommel, ayaw maniwala sa akin dun sa daan... feeling nila mawawala kami. hindi nila alam na parati akong tama eh. Pwede kami bumalik dun sa train station kung san kami galing... pero ayoko na balikan kasi kuripot ako saka gusto ko na rin lakarin na lang kasi at least may iba kaming makikita... at wala rin naman kumokontra dun sa lakad plan... Yung kinokontra nila yung direksyon lang na tinuturo ko... so ayun tuloy pa rin kami sa lakad...

Nauuna kami ni Von sa lakad kasi bagal mode si Rommel at Gem... apparently nagtanong daw sila Rommel at Gem dun sa isang local nung medyo malayo layo kami ni Von kasi nga naduduwag yung dalawa mawala, eh tama naman nga yung direksyon na sabi ko... kasi nga parati akong tama... so ayun... direcho lang ng lakad.

Ayus lang maglakad kasi kahit tanghaling tapat hindi tirik yung araw... tapos katabi pa namin ilog, so mahangin so di talaga nakakapagod masyado...

1150AM kami umalis ng MIT. Around 1210... wala pa rin pamilyar.. Kami ni Von naisip na rin namin magtanong kung gano pa kalayo...sabi nung manong 20 minutes na lang daw na lakad... After 20 minutes.. wala pa rin pamilyar! Hinahanap ko yung Weld Boathouse kasi yun yung landmark na tinandaan ko dun sa may ilog. Konting lakad na lang kasi yung campus pag nakita mo na yung boathouse.. kaso potek la pa rin yung tangnang boathouse...

Tapos biglang nagpakitang gilas si Haring Araw! ANAKNANGSHET! UMINIT BIGLA! pero naisip ko sige konti na lang! Medyo kinakabahan na ako... hindi dahil sa takot ako na nawawala kami... kasi alam ko tama direksyon namin... more of.. baka kasi hayblad na si Rommel at Gem kasi malayo layo na nalakad namin pero la pa rin kami.. hahahah! isip ko baka sinusumpa na nila ako sa mga isip nila hahahahah!

Si Rommel bumili na ng coke dun sa snackshop ng Shell na nadaanan namin. Ako, push pa rin! AABOT TAYO NG HARVARD!!! DUN NA TAYO KUMAIN! Si Gem grumpy na kasi gusto na rin kumain (eh ako nga gutom na pagkababa pa lang ng Kendall Station eh, pagkaapak na pagkaapak sa lupa ng MIT gutom na ako,.. so isip ko kung kaya ko tiisin.. kaya niya rin! Saka may sandwich naman siyang baon... so kung mahihimatay na talaga siya.. alam ko kakainin niya yun.. kaso gusto niya raw may kapeng kasama yung sandwich.. so di ko na kasalanan yun)... so lakad lakad pa... taenang 20 minutes yun!

Lumipas at naglaho na yung 20 minutes na lakad... wala pa rin kami sa Harvard... pero buti na lang! May nakita kaming ice cream truck! hahahhaahah! Bumili kami lahat ng ice cream! Ayun masaya na ulit kami! Hahahahhahah!Di na nila ako lulunurin sa ilog!

Then after a few more minutes... HELLO boathouse!!!!! hahahahahhahha! Welcome to Harvard!!!! SABI KO NA TAMA AKO EH! Dumating kami sa may Harvard Square around 1:10PM hahahhahahah!

Alay lakad DOT COM!

MATANGKAD RIN PALA SANA!

Mwahahhaha! Yung post ko nung isang araw, nabanggit ko na sana i-will ng Diyos na sana mapunta sa akin na boytoy ay:  "pogi, mayaman, macho, matalino (hindi tanga), hygienic, hindi masungit, matapang, at funny".

Nakalimutan ko.. Sana matangkad rin pala! Hahhaahhhha!

May kyut na chinky-eyed guy kasi kaming nakikita dito sa office ngayon, pakalat kalat all over! (Hindi galing Binondo to Mariek, donchaworry!) Nginitian niya ako nung papunta akong banyo kasi naka-tanga mode na naman ako, muntik ko na siya mabunggo. Hihihihihihi! (Sorry naman! pag sa cubicle ako at nagwowork dapat di naka-tanga mode.... pag bumabanyo naman pinau-pause ko naman utak ko minsan! hahaha! egzgyooozes!) *KILIG* hahahaha!

Pogi - pwede na!
Mayaman - maaari! May trabaho, so pwede niya na ako buhayin! check! Pwede na!
Macho - di ko pa nakikita abs, naka-t-shirt eh, pero di tabachingching, di rin palito, so pde na!
Matalino -(hindi tanga) - mukha naman... 
hygienic - mukha rin
hindi masungit - check! muntik ko na mabunggo pero ngumiti pa! yung ibang puti dito parang may lamay parating pupuntahan eh.
matapang - ewan, baka... sana... (on hold)
funny - palangiti siya pero la pa ako naririnig na joke... di pa kami nag-uusap eh! hahahahaha! siguro kahit ako na lang funny muna.. hahahaa!

EH KASOOOOOOOOOOOOOOOOOO... may pagka pandakekok! hahahha! ka-height ko lang halos... di ko pa sure kung mas matangkad ba ako or siya... kasi feeling ko 5'10'' ako eh!

Pero sige... tagal na ako lang crush.. pwede na muna to! sana di na naman mag-disappearing act to gaya nung nakita namin last kaming andito! hahahaha!

heheheh *KILIG* umubo siya kanina nung dumaan siya sa may cubicle ko! nagpapapansin! hahahahahahah! Lahat ng bagay may meaning na naman! hahahahahahaha! taena laftrip! hamissdiiizz!!! kakatuwa me crush sa opis! hahaha! hyskul mode - ON!

Just like Riding a Bicycle

Nakakatawa lang yung mga kawork ko dito na senior developers at managers... medyo tanders na, nasa 50s na sila halos lahat.

Naghahamunan ng pag-code sa mga orig na language na gamit nila. Yung isang idol ko, si Chuck, sabi it's just like riding a bicycle.. you never forget.

SIYA NA! taena isang buwan ko nga lang maiwan yung isang JCL ko feeling ko alien language na ulit yung binabasa ko eh! At ako nag-code nun sa lagay na yun! hahaha! Kung it's just like riding a bicycle.. yung bike niya ata yung pag-taong bike.. akin yung pang-alien na bike... yung me maraming pipindutin at levers sa kung san san bago mapagana. Hay kelan kaya ako magiging sintinik nila?

Hina-heart attack ako sa kaba!

May katangahan ako. Ayoko sabihin kung ano. Hinaheart attack na ako! Sana mabawi ko to! Aja! Aja! Kaya ko to! Kaya ko to! Kaya ko to!!!!

Dahil ang busy ko lang!

Mwahahahahahah! Ako na! Ako na ang busy-busyhan mode! Actually busy pa rin ako gang ngayon kaso gusto ko magsulat ng something man lang dito. Tagal ko na di nadodocument ang buhay ko, eh napaka-interesting pa naman! Hahaahhahha! AS IF!

What happened since last post:
- nanalo ako! on 2 issues dito sa work, I was able to put my foot down and I got my way. Usually, I don't really do anything pro-active kahit feeling ko naapi na ako. Habang kaya ko naman to just let it slide, I'll just ask questions (info gathering kumbaga) but I don't really do anything substantial para matigil ang kung ano mang kabullshitang nangyayari. I usually just bitch about it to my friends and sinisiraan ng todo yung mga taong tanga na naeencounter ko. Pero this time, di ko na natiis. Email galore. Meeting galore.

Akala ata nila uurong ako. Eh suicidal ako ngayon (in terms of work, hindi sa buhay). Ginagawa ko trabaho ko as required by clients at ng konsensya ko na rin kasi di ko naman kaya mang-iwan ng trabaho sa ere. Pero alam mo yung anakngtipaklong, sige kantiin mo pa ako... sige gawa pa kayo ng kabullshitan na sadyang mali lang talaga. Eh ginawa nga. Potek annoyed rhinoceros mode na ako. Attack lang ng attack! Buwis trabaho. Bahala na kung mapagtripan ng senior management. I DON'T CARE! Basta alam kong tama ako. Sabi nga, bahala na talaga ang Diyos. Kung gusto niya naman na manatili ako sa trabahong to, I don't think there'll be anything that will cause me to be fired. And if God wants me out of this job, there won't be anything that will keep me here din I guess.

So ayun, isip ko talaga... bahala na. Pikon na ako. Diyos na bahala sa akin. Tanggalin man ako, wala akong pakialam. Basta OA na sa kagaguhan 'tong mga hayup na to. Kung matanggal man ako, siguro may iba naman akong mapupuntahan... baka better pa dun.

Eh kaso... apparently, di ko pa time umalis sa kumpanyang to. So andito pa rin ako.

Medyo natakot lang ako kasi I've been invoking God's name tapos sa isang sentence nagmumura rin ako. Well sabi kasi nila mura daw yung ibang words sa taas, pero sa utak ko talaga hindi mura yung gago at tanga... description talaga sila. Kaya magdadagdag na rin ako additional note below.

Add'l note:
As my friends know, hindi ako yung ulirang Kristiyano. I do try to be a good one, but I usually fail when I try to do it on my own. I sometimes forget to ask for His help kasi feeling ko anggaling ko lang at yun nga... sabi nung kanta... I'm only human and humans forget". But I do pray to "remind me, remind me.. Dear Lord." Pero naniniwala ako sa Diyos. I believe that in His own time mangyayari lahat ng kailangan mangyari if it's according to His will.

Pinag-pra-pray ko talaga na i-will ng Diyos na mapunta sa akin na boytoy ay pogi, mayaman, macho, matalino (hindi tanga), hygienic, hindi masungit, matapang, at funny. Asan na kasi yun?  Hahahahahhaahaha!

Maiksi na pisi ko.

Konti na lang. As in konti na lang.

Isa pang bullshit galing sa bibig nila.

I feel like such an ungrateful beeyatch and a really stupid one at that.

May isang time umiyak na ako sa nanay at tatay ko over the phone kasi gusto ko na magresign talaga kasi ang daming bullshit na nangyayari dito sa opisina. Client-wise, no issues. Employer-wise, where do I start?

Nung naririnig na ni Papa na umiiyak na ako, pinasa niya na kay Mama yung phone! Hahhaha! Ayaw makarinig ng umiiyak! Hahhha! After pagpasa nung phone... siyempre pinagalitan ako ni Mama agad! Nagger yun eh. Hehe! Pero habang nag-a-awarding ceremony si mother sa akin... naririnig ko si Papa sa background sumisigaw kay Mama... "HUWAG MO NA PAGALITAN! UMIIYAK NA NGA EH! i-encourage mo! Hindi yung bulyaw ka ng bulyaw!" Kind of confusing kasi binubulyawan niya si Mama nun hahahaha! Kaya ko nga narinig eh.

Tapos biglang naputol yung call. Maya-maya tumatawag ulit si Mama... pagsagot ko... in fairness di na ako sinigawan. Kinonsensya na lang ako ng bonggang-bongga. Pinaalala sa akin yung mga ginawa niya dati. Kasi nurse si Mama tapos since mga kaibigan niya yung nags-sched, napakiusapan niya na nightshift forever siya at instead of regular day-offs after 3 days... wala siyang day-off para maipon yung mga day-off niya tapos pag uuwi si Papa sa Samar, saka niya kukunin lahat para bonggang vacation leave of some sort. Tapos pag umaga, di-direcho na si mother sa palengke kasi may tindahan kami dun. So 11 to 8 sa hospital tapos mga 9 to 5 naman sa palengke, then pahinga up to 11 kasi same routine ulit next day. Sabi ni Mama, pasalamat daw ako kasi yung trabaho ko hindi physically mahirap. Naiimagine ko lang talaga yung trabaho ng nurse!

Haaay! alam ko dati pag pista, pista rin sa emergency room (ER nurse si Mama). Maraming mga lasing na nasaksak o kaya nabasagan ng bote sa ulo at kung ano pang sari-saring rason para madala sa ER.

Basta mahabang litanya rin yun tungkol sa mga samo't saring business ventures na pinatulan ni Mama para lang di kami manatiling poor kasi siya rin panganay sa kanilang 8 na magkakapatid so tulong galore din si Mama magpaaral dun sa iba kong tito't tita and in more cases than one... sa mga pinsan ko din.

So ayun.... siyempre dahil di naman ako sobrang sama nakonsensiya rin naman ako... Sabi pa ni Mama.. Hayaan mo sila magsinungaling, basta ikaw gumawa ka lang ng dapat mong gawin. Sabi nga ng Diyos, vengeance is mine. Sa tagalog, may araw rin sila.

Yun din naman iniisip ko talagang gawin... kaso siyempre nakakausap ko yung mga sinungaling... at dahil napakagagaling nila... alam ko kung kelan nila ako binubullshit. So mas lalo akong nahihighblood... Ready na ako dapat magmove on na lang and mag-let go... but every time they lie to me ng harapan.... na sobrang obvious talaga na bullshit.. Gusto ko bigla mag-ala Rambo at giyerahin silang lahat sa mga kasinungalingan nila.

Hindi naman ako perpektong tao. Pero nakakapikon talaga pag in your face yung bullshit na pinagsasabi nila! Hindi ko alam kung bakit naiisip nila na maniniwala kami at all sa mga sinabi nilang obvious na bullcrap... Siguro naisip nila... well, nauto natin tong baliw na to na magtrabaho for us.. she must be really stupid to bite into anything that we're going to tell her.

Which is what really gets to me. How could I have been fooled into signing into this shit of a company. I really, really, really, really, really feel stupid.

Re the Make-up post... I take it back.

ok. Regarding the things I said about people making their faces up, I take it back.

I guess, I just realized na right ng tao how they want to look like.

Just because I decide that the taong-grasa/couch-potato/mukhang-wala-ng-damit-na-walang-punit look is for me does not mean that people want those look for themselves. I sure as hell don't like it when someone tells me how to dress up (lalo na yung nanay ko kasi pang-matanda yung style niya) so I guess dapat di rin ako nangengealam sa ibang tao....

Pero as I said... di ko talaga gets... pero hayaan ko na sila.

WAW! nagmamachoor machooran ako! Ako na!

Make Up

Hahhahaah! At dahil sadyang pakialamera at judgmental ako...

May nakita akong mga kawork na nagmamake-up sa banyo... at di ko gets kung bakit.

Ayus lang siguro light make up tapos sa bahay mo ginawa... tapos retouch na lang dito sa office...

Actually medyo hirap pa nga rin ako intindihin kung bakit kailangan mag-make up sa work unless model ka, or artista, or anything related sa media.

Una sa lahat, sa ginagawa namin... kaharap namin kadalasan... monitor. Walang kailangang paghandaan. Kung kausap man namin managers, over the phone usually. No need to look so presentable.

Magegets ko lang yung pagpapaganda sa work ko kung tipong kelangan ko magpresent in front of a group of people or kelangan ko humarap sa bossing na bossing talaga or job interview... para hindi naman sila matakot sa akin masyado.

Pero kung yung manager ko lang dito sa Manila yung haharapin ko... HU KIRS?!!!? Baka di pa ako maligo para lang maamoy niya body odor ko.

Pangalawa, night shift kami... WALANG IBANG NAKAKAKITA SA AMIN!!!! KAMI KAMI LANG! Yung guards... at yung mga nakakasalubong namin pag naisipan namin kumain sa labas....

AND BELIEVE ME... hindi sila enough reason para magmaganda ka dito sa opisina!

Magegets ko pa yung mga nagmamaganda sa umaga kasi pwedeng may lakad sila after work or something... pero sa aming night shift??? ano pa pwedeng lakad after work? drive thru lang o kaya jogging o kaya matulog/manood ng TV sa bahay naisip kong activity na reasonable na gawin at 5AM after work... wala ni isa man sa activities na to will cause me to wear make up sa trabaho.

At dahil curious ako... tinanong ko sila bakit sila nagmamake-up sa work...

Ang sagot: Kasi daw, stressed na sila sa work... ayaw naman nila magmukhang stressed out.

DI KO PA RIN GETS!!!!! WALANG GWAPO DITO!!!! WALA AKONG PAKI KAHIT MUKHA AKONG STRESSED OUT!!!!!

- angal ng empleyadang naghahanap ng pogi sa opis, hahahhhaha!

My Favorite Happy Thought for the day

Kapag in my mind's eye, nakikita ko na sumusuka si Kavie tapos may tumatalsik na suka papuntang bunganga ni Des. Hahahahahahha!

I love it!

p.s.

Meron palang tracker tong blogger kung ilang views na meron yung page or post mo.... Napansin ko lang... last week... Yung pinakamaraming views yung post tungkol sa masakit kong pwet! Hahahhh! tapos meron from Romania Russia, South Korea, Philippines, US... etc..

Mas tiningnan pa ng mga tao yung post tungkol sa masakit na pwet kesa sa more sensible posts ko (if any at all). Hahahha! Hay naku! The depravity of men nga naman!

ansaket ng masels ko sa pwet!!!

Di naman ako nadulas at natumba on my ass... pero paker parang ganun feeling ng pwet ko! parang bumagsak ako na di ko alam! stupid badminton!

Shet speaking of badminton... wala na talaga ung nalgene ko :(( nakakaiyak shet! shet! shet!!!!!!

Nawala na nga yung nalgene ko... masakit pa pwet ko... gusto ko manakit ng tao!

Nalgeeeeneeee koooooooo!!!!

SHeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeet!!!!! nawala ko ATA yung nalgene kooooo!!!!! Sana naiwan ko lang sa bahay pero I doubt it. Huli ko siya nakita kanina dun sa Smashville!

Sana may mag-google ng Smashville, Nalgene, Glow-in-the-dark, Carabiner, at UP Mountaineers. AKIN YUNG NALGENE NA YUN!!!!! yung glow-in-the-dark na may sticker ng UPM. Yung naiwan sa court 1!!! Bakit kasiiiiiiiiii!!!?!?!! Nakakaiyak!!!!! Yung carabiner ko andun din!

Etoooo akooooooo umaasa na sana nasa bahay lang o kaya naman ay nakuha nung mga kalaro ko kanina... kaso NR pa si Japs... di pa nagrereply sa text ko kung nakita nga ba nila...

SANA MAKITA KO PAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!

At dahil bored na naman ako...

Natuwa na naman ako kasi may bago akong nakitang site na pwedeng basa-basahin from time to time.

Alam ko yung reddit na site pero di ko naman talaga napupuntahan...

May nahanap akong sub-section...  Ask Historians Astig! Minomoderate rin tapos kelangan me source yung input ng mga tao. Intrrsssssstttttttiiiiiing! So far mga nakita kong kwento, Europe related... sana meron din tungkol sa Pilipinas...

Onga! Mahanap nga kung may site si Ambeth.

Narcissism or Low Self Esteem

At dahil mahilig akong magisip ng kung anu-anong kabull-shitan...

Napaisip ako...

Ang pagiging mahiyain ko kaya ay dahil sa low self-esteem? O baka naman kaya dahil sa narcissism.

Now that I think about it...

Minsan ayoko tumakbo sa baba ng bahay kasi nahihiya ako sa mga kapitbahay ko... sa mga guard... na makakakita sa akin tumakbo. Kasi hello ang choppy ko lang! Hahahhha!

Tapos kanina, I wrote about having a hard time saying no to people... with the thinking na people actually care when I say no.

O di ba?!?!? Napakataas lang ng tingin ko sa sarili ko! Hahhahaah! As if may pakialam mga tao sa paligid ko sa akin. As if people actually care when I say no. Siguro minsan oo, pero not necessarily every time.

Kaya siguro sabi ni Hubes na hindi ako low self esteem. Hahahah! Narcissistic pala ako! Oi Kai, sorry, napansin ko lang kasi si Hubes ang madalas sikat sa post ko ngayon... hindi na ikaw masyado...

Hmmm... mukhang idol ko si Hubes ngayon... TUOD. KAHOY NA PATAY. WALANG PAKIALAM. NR SA LAHAT NG BAGAY.

Kaso.... di ko naman ata kaya maging ganun... because I CARE like the CARE BEARS!

Pero di bale, will try not to be so narcissistic... Mageexercise ako kung gusto ko! Kahit punit punit yung tshirt ko at mukhang basahan na ako! I will say no because people can take my No! As if ang importanteng tao ko lang! Minsan oo, pero di naman always. Hahhaha! Mukha ba akong presidente?! Kahit nga mga president, hindi lahat ng affairs pinupuntahan! Ako pa kaya!?

I just realized something....

I have a hard time saying NO to people kahit napaka-anti social ko lang!

I mean.... sa mga kaibigan at sa mga taong wala akong pakialam... kaya ko... di ganun kahirap.

Sa mga kaibigan... kaibigan ko na sila eh... alam na nila pag tamad mode ako... or drumadrama epek ako... actually minsan nahihirapan rin ako mag-say NO sa friends... pero kaya ko pa rin naman. Sangkatutak na dahilan nga lang minsan bago nila tanggapin yung NO minsan. Or kung talagang walang silbi yung dahilan... nagiging YES rin yung NO.

Sa mga taong wala akong pakialam... need I explain?

Pero sa mga bagong kakilala o kaya sa mga taong tinatantsa ko pa kung ka-vibes ko nga ba... homaygeds!!! anghirap mag-NO lalo na pag katamaran lang ang rason ko... hahahaha! nahihiya pa ako magpakita ng aking pagka-introvert (i.e. pagkatamad at pagkaswapang sa ME time ko)... so result: utak na todo overdrive kakahanap ng rason lumusot!

May nagyaya kanina ng inuman after work... feeling ko courtesy yaya lang naman kasi may bago akong katabi at yun talaga yung gusto yayain nung nilalang... pero siyempre umeffort pa rin siya yayain ako para siguro di obvious na jumajaporms siya dito sa katabi ko... (OO, madrama sa loob ng utak ko, lahat ng moves may dahilan at may hidden meaning hahahaha!).... eh kaso! Hello! UMAGANG INOM? ano ako? taga-kanto? Heart broken? nasa bakasyon? Mukha siguro akong taga-kanto... pero solid na solid na tong puso ko! Thank you cholesterol!

So ako... " 'di ako umiinom pag me dalang kotse eh."

Nagpursige pa... kahit tambay lang daw. Eh hellooo! Kung tatambay ako... di sana sa bahay na lang at least malelevel up ko pa yung nilalaro ko! Kaso...  nahihiya pa ako ipakita ang tunay na ako... hahahhaha! yung tamad at imachoor na pumapatol sa Avengers Alliance sa Playdom! Hahhahaah!

So ako... shet! ano sasabihin kong valid reason na hindi ako magmumukhang anti-social... "ah! darating si Mama ko mamaya eh" (with the Ah! sounding so much like a eureka moment! halatang naghahanap lang talaga ng rason humindi. Hahhaahah! Sana lang hindi masyadong obvious.)

Siya.... "ah ganun ba? Sige..." natapos din yung courtesy pilit moves niya at nag-move on na siya sa pagyaya sa katabi ko...

HAHAHAHAAHHAHAHAHAHAHAHAHAH! Di naman ako nag-sinungaling... darating naman talaga si Mama ngayon dito sa Manila... ang di ko sinabi... di naman kami magkikita ni Mama... si Mama didirechong airport kasi uuwing Samar. Ako sa bahay lang, maglalaro at mag-a-attempt mag-exercise! hahahahahaha!

HAhahahahaah! At least di ako sinungaling at mukha pa rin akong sociable! hahahahahha! Taena tong self-esteem ko!!! kailangan ko matutong maging gaya ni Hubert... TUOD to the highest level... i.e. walang pakialam sa mga tao sa paligid!

Unproductive!

Eto na naman ako.. batong bato at tinatamad at inaantok!

Kanina pa ako nakatitig dun sa isa kong blog. Wala lang.. natutuwa kasi ako kasi meron akong weight log dun tapos may short term goal, long term goal... wala lang.. na-a-adik ako tumingin dun sa log kahit wala rin naman akong magawa kasi bukas pa naman ulit yung weigh in ko. So bukas ko pa ma-u-update.

Hehehhe! Wala lang! Nakaka-excite ang possibilities! Nagsimula na ako gumalaw ulit! Wooohoooo! Kaso hanep lang talaga tong antok ko ngayoN! Pero nakakatuwa talaga mag-imagine. If I have nothing else, I know I will always have my imagination. Eh kasoooooo, nasosobrahan na ako kakaimagine na naman.. di na naman ako makatrabaho!

Excited na ako sa bukas!!! I can't wait for this day to be over! Haahahaha kasooooo 1230 pa lang!!! Hantagal pa ng bukass!!!

Learn to Let go!

Just let it go... let it go. Breathe in. Breathe out!

I'm so sleeeeeeeppppyyyyyyy!!!!

Natauhan na ako!

Hahhahaa! okay, nakita ko na yung pics ng trails sa TNF.... natauhan na ako... hindi ko kaya kahit 50K next year if I'm just starting to move now. hahahah! Mabuti na yung magpakatotoo sa sarili! hahhahah! Masarap pangarapin, pero mabuti na yung di ko niloloko yung sarili ko ahhaha!

Perooooo woooohoooo! Nagsimula ako ng blog for tracking my workout ang saya saya!!! So far.. nagawa ko lahat ng sinabi kong gagawin ko.

Easy pace lang. Chill lang! I'm so excited for me!!! Nakakatuwa kasi mag-update! Hahahaha! Sana di ako tamarin in the long run.

Aside from that, minessage na ako ng tita ko... June 14 kasal nila sa Cebu... at siyempre nagbanta ng tampo pag di ako pumunta kasi mag-vie-vietnam daw ako ng 1 week di raw pwedeng di ako makabili ng ticket papuntang Cebu.. Pupunta naman ako...  kasooo my leaveees! may goodness kung galing talagang punong kahoy ang leaves ko.. wala na, agnas na yung puno! Di bale, magpapaalam na ako ngayon pa lang... para naman mahaba-habang notice. Pero kelangan ko muna itanong kung anong oras kasal para isang araw lang leave ko.... kung hapon kasi... ayus lang 1 day leave.. kung umaga... I'm dead!

Hmmm.... After TNF.. now what?

Hahahhaha! Akala mo naman tumakbo ako dun sa TNF. Sad to say, HINDI! Isang napakalaking HINDI.

Display lang ako dun. Pumunta lang ako dun para tumambay, moral at alalay-sa-bahay support sa mga tumakbo at sa iba pang tambay, i-enjoy ang malamig na hangin ng Baguio, at magpakita sa mga kaibigang matagal nang hindi nakita.

And akalain moooo.. another gahreat news at hand! Buntis si Riaaaaaaaa!!!!! Mwahahahahha! Lahat kami excited for a new baby Punks/Ria! hehehehe! Kung babae daw, pangalan will be Aurora Borealis, as decided by the excited papa himself. At pag baby boy, pangalan daw will be Aurora BOYrealis! Hahahahhahah! Taena napaka-adik lang talaga ni Punks! hahahhaah!

Akala ko kaya ako kinukulit ni Ria pumunta ng Baguio para magkita kami after nila kumarera.. yun pala tambay rin siya.... so sabay pala kaming tatambay! Kaya pala di siya tumuloy sa karera kasi nga may baby coming! Hahahha! Napakagaling! At ang una daw nilang inisip nung nalaman nila ay shiyet!!!! Di si Ria makaka-karERA! ang galing lang talaga! Hahahha!

But heniweis, aside from that super great news, eh di ayun nga tsismisan galore... sila uminom ako kumain! ahahha! Andami tsismis nakakatuwa! Hahaha! sinong tsismosa?! Sabi na talaga! Pinanganak talaga ako para manirahan sa parlor! Di ko na ikwekwento mga tsismis kasi baka mahayblad lang ako... yung mga happy kwento na lang isusulat ko muna...

Sa 50K category, madami silang natapos. Pero yung naunang nakauwi ng bahay.. si Miles at David... the rest di ko na kilala heheheh! Si Ninoy, Henry at others... DNF... di umabot sa cutoff. Pero si Henry tinapos pa rin yung 50K, tapos ang saya niya lang kasi pagkauwi niya raw sa hotel nila, meron siyang home-made finisher certificate careof mga anak niya! hehehhe! Kyooooottt!!! Saya na naman ni Diether a.k.a. Henry with the hair!

Yung sa 100K category naman, tatlong UPM lang nakatapos... kaso yung dalawa lang nakita at kilala ko. Yung isa, kakakilala ko lang dun mismo, si Sherwin (around #35th ata rank niya)... pangalawa si Mike... photofinish! Hahahha! Aylavet! Parang ilang minutes na lang ata tapos cut-off na for 100K runners saka siya dumating sa finish line! Happy! Happy! Joy! Joy!

Yung ibang 100Kers, a.k.a. Punks, Twylah, Jeng, Luis, Rolie, Sheila... hanggang 70-75K lang inabot tapos na-cut-off na sila dun sa 1am na cut-off. So natulog na lang sila at nag-antay ng sundo! Hahahah! Kahit DNF, sabi nga ni Twylah... EH BAKIT BA?! Mas marami pa rin silang tinakbo kesa sa yo! hahaha! Saka hello!!!!!!? 75K na takbo!??! eh ako nga di pa nakaka-21K! haller lang!

Pero ang astig kasi parang wala sa kanilang in pain pagkabalik sa bahay... mas hirap pa maglakad yung mga 50Ker kesa sa mga nakapag-75K. pero yung masaklap yung buhay, si Rolie... 5 minutes too late siya! 5 minutes after cut-off saka siya dumating dun sa station! Eh since late is late, ayown... sad! Siya pinaka-heart broken sa lahat kasi halos kasabay niya si Mike. Sila Twy, Punks, at Jeng yung mga chill lang... sariling pace lang talaga at saktong enjoy the view yung ginawa...

Nang nasa bahay na sila lahat at nakapagpahinga na nung Sunday... ayun usap usap na... mag-re-revenge daw silang mga DNF next year! (Si Rolie yung hesitant, kasi nga heartbroken pa)... kaso nakita nila akong lahat na nakaupo at tumatawa lang... sabay sabi ni Punks sa akin... o Naomi! bukas training ka na! 100K ka rin next year!

Natawa na lang ako! Hahahahha! Adik lang! taena 6.6K nga hirap na ako! 100K pa! Never ko pinangarap tumakbo ng 100K no!? di pa ako baliw...tapos later dumating na si Mo... ayun na-convince ni Jeng na mag-100K... tapos tumingin sa akin.... hahahah! akala niyo madadala niyo ako sa tingin!>!>! Helloooo.!??!?! di niyo ako killa kung ganun!

Kaso kanina, nag-email si Jeng ng training plan for the 100K na ginamit raw ni Penny (eto yung adik talaga tumakbo at kumarera, yumayaman sa kakakarera to kasi siya madalas magplace sa mga babae) sa amin ni Mo....

Napaisip tuloy ako! Hahahhahahah! Hindi naman sa balak ko tumakbo ng 100K... napaisip ako... kahit 50K siguro pwede.... ahahahhah! but wait... I mean... kaya ako napaisip kasi di naman pure semento yung tinatakbuhan nila... may trails talaga sa bundok... so essentially.. parang tumakbo lang ako sa bundok... eh I love mountains and view sa mountains.... di nga lang ako fit enough now... pero if I train for it... can I do it? I know with my current fitness level.. hindi talaga... pero kapag kareerin ko to? Kakayanin ko kaya???? Is this the new goal I should be setting my sights on? Or magiging one of the casualties lang kaya ako na kailangang nilang isipin? Ayoko naman magparescue at maging pabigat sa mga kaibigan ko no?!

I love the thought of this new possibility... but first things first. Kelangan ko muna talaga tumakbo!

July Goal: 6.6K in 45 minutes!
August Goal: 10K in 1 hr and 15 mins
October Goal: 15K in 1hr 45 mins.

Parang aplikante ulit ang drama ko... haaaay! lezdodeeezz!!!

24 minutes!

24 minutes na lang pwede na ako lumayas.

Dilemma: To Baguio or not to Baguio...

Pro:
1) Masaya mag-emote sa balkonahe ng bahay ni Jojo pag umaga at tanghali...
2) Andun sila Ria, makikita ko ulit
3) Malamig sa Baguio

Con
1) Mahal pamasahe papuntang Baguio
2) Di ko sure kung may kasama ako dun sa bahay ni Jojo ng Sunday ng gabi.... CREEPY YUNG BAHAY NI JOJO PAG GABI! + Nasa Baguio yung creepy bahay = Doubly creepy house!
3) Tinatamad talaga ako.

Fine! Itetext ko na si Ria!

Accomplishment for the day (non-work related)

1) Naligo ako
2) Hindi ako nagpadeliver ng pagkain.
3) Napalevel-up ko yung agent ko sa Avengers Alliance saka yung dalawang heroes ko. Hahhahahahhah! ANG MACHOOR ko talaga! Pang little kids yung laro ko! Hindi man lang yung pang-hardcore na gamers hahaha!

Hahahhahahah! mas madali ilista kung ano yung nagawa ko kesa sa kung ano yung mga di ko pa nagawa!

Obviously, established na yung katamaran ko.
Ang dali ko pa madistract!

Tapos ang dami-dami pang excuse lying around that I can use just so I'll have a reason to sit in front of the TV... actually thinking about it... wala rin palang excuse... it's just plain old procrastination! By 4PM, I should be getting up and start tying my shoe laces and (ayus na kahit pambahay outfit kasi wala naman pogi sa village namin ehehhee!)... then I'll tell myself that I'll get out at 5PM... kaso, come 5PM... malapit na maglevel up yung nilalaro ko... so I'll stay for another 10 minutes or so... and a gazillion more reasons to postpone getting out and moving.

Hay bakit ang tamad koooooo!??!?!

Really need to regroup and start setting my priorities straight! Come on me!

Also....

Tinatamad na naman ako pumunta ng Baguio... It's not that I don't want to see my friends... pero pag naiisip ko yung travel time papuntang Baguio at kung ano gagawin ko dun habang kumakarera sila Ria... inaatake talaga ako ng katamaran!!! I'd rather stay at home, lay around, stare at the ceiling, watch movies and play games! Taenaaaa!!!! Sinong reyna ng katamaran!!!?????

Hyperdontia

May finofollow akong blog: http://tywkiwdbi.blogspot.com

I found myself looking into a picture of a person with hyperdontia, keribels naman... pero ang weird niya lang tingnan.

I wanted to find out more about hyperdontia, so I decided to google it and see what wikipedia has to say about it. Before I could click the link to wikipedia, I saw the images for hyperdontia that google searched for me as well! (Gujab google!) I hovered over one of the thumbnails so I could see it better...

AND THEN MY BRAIN EXPLODED!

Ang sakit sa utaaaaaak!!!!!!!!

MAY NABANGGA AKO KANINA!!!! Hahahhahaahhah!

Okay... binasa ko ulit yung last blog na pinost ko..... dun sa listahan ko... ito lang nagawa ko:
1) Maghugas ng dishes
2) Magwalis
3) I-clear ang kalahating part ng table!
4) Maligo
5) Sundin ang breakfast plan ko.

In short, magulo pa rin bahay! Hahahha! Pero at least malinis na kusina at walang kakaibang amoy na nagiindicate na may bagong halamang tumutubo sa dirty dishes ko! Hahahah!

Regarding breakfast... SUCCESS!!!! Wooohooooo! Kaso pagkagising ko ng 4PM (kung kelan dapat lumabas na ako ng bahay....) EH GUTOM NA GUTOM NA AKO AT TINATAMAD NA AKO MAGLUTO.... napa-order tuloy ako online sa Jollibee! Hahahhaahhahah! potaenang internet yan!!! Kasalanan ng internet! Kung wala sana akong internet di ako makakapagpadeliver! Kasi wala akong load pangtawag sa Jollibee!! INTERNET IS DIABLO! hahahah! Ang galing ko talaga mag-place ng blame sa iba! Woooohoooo!

AT LEAST NASUNOD ko yung breakfast plan ko! Hahahah! One step at a time!!!!  next time pramis di na ako papadeliver!

Pending task for me (rewind lang actually ng previous post, with add'l comments on certain tasks)
1) Follow meal plans assigned. Hindi lang sa breakfast! Hanggang dinner dapat!!! Okay mag-deviate... WAG LANG JOLLIBEE/MCDO/other delivering establishments na kind of deviation!
2) Mas linisin pa ang bahay
3) Maligo at tanggalin ang libag na dulot ng dumi ng outside world, pawis at nabakbak na sunburn! Shet ang ineeeeet ineeeeet!!! Grabe! pwede na ata ma-igib tong pawis ko these days!!! Di ko na kaya hindi mag-aircon sa tanghali mehn!!! Buti talaga may aircon! Thank you aircon!
4) WAG HUMIGA NG 4PM!!!! Lumabas ng bahay at gumalaw! --> kelangan ko talaga i-prioritize to.
5) Read the Bible again.
6) Japanese lessons.
7) Learn something new.

ok 7 tasks to do.... Sana magawa ko kahit man lang 6! Hahahahah! AIM HIGH!!!

Heniweiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii, gaya ng sabi ko sa title....

MAY NABANGGA AKO KANINA SA PARKING!!!! Hahahhahahhahahah! Habang paalis ng bahay! Tanga koooo talaga!!!!!!! Pero tanga rin yung driver ng kotseng nabangga ko! hahahhhah! Pero mas tanga ako... pero basta tanga rin siya!!!!!

Eh kasi ganito yun! So umaatras na ako ng super slowly... kasi never naman ako nag-park ng patalikod... parating paharap ako magpark kasi nga mas kabisado ko yung harap ni Fabio... So atras na ako... eh kaso medyo nalate yung kabig ko ng manibela ng slight so medyo malapit na yung right side ng kotse dun sa isang poste.... so dun ako nag-focus na wag ako dumikit ng sobra dun sa  poste.... so forward ulit then atras at maneuver ulit yung kotse para mas magkaspace between the Fabio at yung poste ng biglang....

BLAHG!!!!! (okay di ko talaga maalala yung eksaktong sound epeks, pero isipin na lang natin na BLAHG!!!!! yung tunog)

FUCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX!!!!! May kotse pala sa likod ko!!!!!

Ok, tanga ako kasi di ko nakita yung kotse KASI NAKAFOCUS ako dun sa poste...

Kung bakit tanga yung driver nung isang kotse... EH KASI PUTANGINA!!! TAMA BANG MAGPARK SA DAANAN NG SASAKYAN AT MATULOG!?!?!?!! HINDI SIYA SA PARKING SLOT NAKAPWESTO! DUN SIYA NAKAPARK SA DINADAANAN NG MGA KOTSE KAYA NGA DI KO INEXPECT NA ANDUN SIYA KASI WALANG KOTSE DAPAT DUN.... AT KUNG MERON MAN... HINDI DAPAT NATUTULOG!!!!!!! KAYA NAMAN DI SIYA NAKABUSINA IN TIME PARA DI KO MABANGGA YUNG KOTSE NIYA! EPAL SIYA!!!!!

Pero dahil ako nga yung gumagalaw at wala naman siyang kasalanan kundi matulog at magpark sa lugar na hindi pinagpaparkan... siyempre karamihan kasalanan ko pa rin... so todo-sorry pa rin ako... buti na lang nagpramis na ako sa sarili ko na never na ako magdrdrive ng paatras ng sobrang bilis kaya naman walang damage yung kotse niya at kotse ko...

PERO SHET ANG LAKAS PA RIN NG TUNOG! Pero at least slight heart attack at panginginig lang ang naidulot sa akin at hindi loss of my MILLIONS OF MANEH! ahhaahhaah! as if!

Haaaaaaaaaaaaaaaaaaaaay!!!! KABAAAAAAAAAAAA TO THE HIGHEST LEVEL!

Again, I reiterate.... Tanga ako kanina, pero tanga rin siya! hahahahahhahah!

Ayaw lang malamangan!
FOCUS na nga lang on doing my assigned tasks sa buhay!

Go me!!! Dagdagan natin: Wag tatanga tanga ulit!!!

At least lesson learned.... focus! and be aware of your surroundings! kasi kahit slight tanga ka lang minsan, may ibang taong nakikipagsabayan rin sa katangahan mo na nasa paligid mo lang, which could possibly lead to a major disaster! Shet! Buti talagaaaaa! ambagal ko umatras shet siya!

GOOD VIBES!!!!!!!!

Antok Mode na, Tamad Mode pa!

Okay, kanina pa ako nag-iimagine ng mga pwedeng kong ma-accomplish pagkarating ng bahay.  Yes! Nagiimagine na naman ako kasi quota na ako sa mga task ko for the day. May kailangan pa gawin pero overworked na yung brain ko! Kelangan ipahinga! Hahahha! EGZKYOOZES!

But heniwei, ito naisip kong pwede kong gawin:

• clean the dirty dishes and make sure sink is clear before tambay mode
• magwalis bago dumating sila father and mother (yep, punta daw sila Papa at Mama later dito, may aayusin sila kaso di ko alam ano... daan lang sila pero alam ko may kasama silang friends... at just in case paakyatin nila yung iba... kelangan me maupuan naman dun sa sofa a.k.a. bedside table ko! hahahah! or at the very least, madaling ma-clear yung sopa just in case may kailangang umupo.
• linisin yung table para nakakaenganyo kumain sa table at hindi dun sa higaan ko...
• maglinis ng banyo sa dilim (di pa rin nabibilhan ng ballast yung ilaw sa banyo... naliligo pa rin ako sa dilim... or sa ilaw na galing sa kusina....buti ako lang mag-isa sa bahay! hahaah! pwede mag-bold everywhere! Bold talaga! 90s!!!! hahahh!
• start reading the Bible again
• start working on my Japanese again, I'm starting to forget my Katakana.
• at siyempre pa: ang magsimulang gumalaw ulit.... kaso yung first 4 bullet points above... do they count as exercise? hHahhahh!

Actually prinoproblema ko... pag malinis na yung bahay (to my satisfaction at least), eh di ang linis na ng floor... at pag malinis na yung floor... madali na lagyan ng "banig" ko... at pag madali na lagyan ng banig ko... madali na rin lagyan ng bedding at unan... at pag may bedding at unan na... HANGSARAP NA MATULOG!!!!!

Hahahhahah! di ko na magagawa yung last 3 bullet points madalas!

But no! I will endeavor to finish lahat ng nasa listahan na to.... pero dagdagan natin:

• ligo moments after maglinis!
• eat breakfast - yung nakasulat sa aking diet planner (kasi nakakatamad lang mag-isip ng makakain na di ako mag-o-over eat ng bongga) --> tea + toast with ham. eh kaso di naman ako martyr at di ako mahilig sa tsaa unless may sakit ako so eto ang replacement: (lemon juice (yuh! may stock ako ng lemon sa bahay in my attempt to live healthily hahaha!) + h20 na mainit + honey) + ( 1 slice of toasted bread, i.e. ininit na slice bread sa frying pan kasi inuwi nila mama yung cheapipay kong toast maker + 1 pc jumbo  hotdog kasi di naman ako mahilig sa ham and besides HELLO! mahal kaya (ATA) ng ham! Mas malas hotdog! go hotdog!) hahaaha! Well ok na yung replacement na yan kesa usual breakfast ko na dinadaanan ko sa jollibee on the way home = 2 orders of 2 pc burger steak + 2 pc hotcake no drinks hahhahahh! akala mo nakatipid ako ng calories dun sa No drinks option ko! ahhahaah! ang galing ko lang talaga lokohin yung sarili ko! hahahhahha!

eh kaso kung nakaligo na ako at nakakain... di pagpapawisan na naman ako after kung magexercise pa ako?!?!! hahahahahahah! ang galing ko talaga!!!

Hay naku! Go me! AJA! YUKENDUDIS!!!! BASTA kelangan lumabas ng bahay by 4PM di pwedeng nasa kwarto lang ng 4Pm... this is the least I can promise myself to move myself one step closer to start moving again!

GO ME!!!

Me: Under Maintenance!

Kelangan ko na bumalik sa no lamon masyado plans and start moving again project a.k.a. (sabi nga ni Zaxx) Balik Alindog Project 2013! hahahahha!

Hahhha! Shiyet kasi na Boracay yan! Let go kung let go! Eh may pagkain eh! Eh minsan lang Boracay eh! hahahha! walang pakundangan! Kung san ang yaya ng kaibigan, kain din! Pigil? What is that?! Minsan lang naman! so lamon kung lamon! masarap yung bistek eh! Di ko alam pano lutuin beef steak ng ganun eh... so todo na habang accessible pa!

Aja! Aja! Aja! Currently reading Diary of  an Aspiring Loser. Need to read these kind of blogs to remind myself not to totally let go when the going gets tough. Maintenance! Maintenance! Maintenance is key!

Work out for progress not for weight loss! Need to remind myself how weird and embarassing it is that I'm panting after just a few flight of stairs when I used to climb mountains before. It's so hard to admit you're fat when you're sexy and you know it! Hahahahaha! But still! Health is key! Lung strength and endurance come back to me!

Slowly but surely ang labanan! Workout plans already laid out. Just need to follow through!

Sabi nga ni Coach Alex dati pag papalo na kami... FOLLOW THROUGH! (Hindi basta papalo ka lang! Kelangan swing all the way, kasama hips at katawan! FOLLOW THROUGH!)

Kaya ayoko umuuwi ng SUbic eh!

Hahahahha! Clingy mode na naman ako!

Pag umuuwi akong Subic... feeling ko ang dami kong namimiss na happening sa pamilya namin... kahit alam ko naman na tambay mode lang madalas yung pamilya ko...

PERO KAHIT NAAAA! Ang sarap sarap lang tala tumambay sa bahay! Kahi nakakamatay yung ineeeeet!

Pero ang saya saya! Dun ako sa kwarto nila Papa at Mama natulog this weekend kasi ang linis linis linis laaaaang! Hahahhaha! hindi gaya ng kwarto ko at ni Aubrey na parang ginawang tambakan ng mga damit.

Kaya siguro luminis kwarto nila Papa! hahha! Lahat ng kalat trinansfer sa mga kwarto namin... Pero hindi rin... kasi mga damit na nakakalat lang yung mga nasa kwarto namin...

Just in case di niyo alam, hoarder ang tatay ko! hahahah! Actually hindi naman hoarder, more of pack rat.... gaya ko! hahhaha! Feeling niya lahat ng bagay magkakasilbi pa sa future.... pero yung mga pinapack niya yung mga resibo at papeles na kung anu-ano na di maitapon tapon ni Mama kasi nga "importante" daw sabi ni Papa.

Ako naman... pack rat din... pero mas mild kesa sa tatay ko... after 5 years kaya ko na maglet go ng mga resibo! Hahhahaah! Sheeeet! naiimagine ko na naman yung mga gamit sa bahay na hindi akin! GuSTO KO ITAPON!!! Kaso magtatampo si Mama!. Pero di bale.. feeling ko dinadahan dahan na nila Mama i-general cleaning yung bahay kasi sosyal yung sakit ng tatay ko... Allergic sa dust! hello lanG! So pag nalinis na yung mga gamit sa kwarto namin... dahan dahan ko na iuuwi yung mga damit nila Mama at papa na nasa aparador ko lang at nagiipon ng alikabok... sabihin ko allergic na rin ako! ahahaah! As if! Isusunod ko yung mga figurine ni Mama!

Pero yung di ko ata talaga maitatakas pauwi eh yung mga barbie ni Mama.. pero susubukan ko pa rin! Try and try until you succeed!

Kaya nga siguro nalinis na talaga yung kwarto nila Mama kasi alam ko inatake ng ubong walang kamatayan si Papa last month! Hahhaa! Yun lang pala solusyon!

Hay shet! Back to my problem... gusto ko ulit umuwi ng Subic!!!! ayoko na pumunta ng Baguio! hahahaa! Sino magulo isip? Hahahaha!

KONTI NA LANG!!!

Konti na lang! Makakamove on na ako sa isa kong ticket na forever ng naka on hold!

Hold on! Babeeeh Hoooold on!

La lang. Singer ako eh!

Hokay! Baguio here I come!!!

TNF na naman next week sa Baguio. No, hindi ako kasali sa TNF kasi di ako fit enough to be anywhere near TNF. Support crew level lang (i.e. tambay habang naghihirap yung iba).

Minessage ako kanina ni Cece at Ria kung pupunta nga raw ba akong Baguio for TNF. Medyo nagdadalawang isip ako kasi hassleness kasi nga Sabado pa ako makakaalis dito kasi super coolness lang tong trabaho kong di makasabay sa oras ng Pilipinas! Paker!

Si Cece naghahanap lang ng makakasamang tambay, si Ria naman... ewan gusto lang siguro makakita ng matabang nilalang as a reminder na mas mabuti ng tumakbo ng 100K kesa maging singkatawan ko. Hhahaha! Labyu Ria!

KAI! Pasabi kay Hubert mababa rin self-esteem ko! See paragraph above! Ahhahaaha!

Pero heniwei, yun nga super nagdadalawang isip ako... pero since sobrang exciting nga naman ng buhay ko kung titigil lang ako sa bahay for the weekend.. might as well sumama sa Baguio di ba? at i-mock lahat ng mai-injure (hindi naman sana yung injury na halos katukin ka na ni kamatayan, yung mga pacute na injury lang tukoy ko... like sprain sa gitna ng race ganun!) at kung hindi man mainjure, eh yung mga nakatapos ng race pero in pain yung buong katawan nila at halos di makagalaw habang ako ay pahikab hikab lang at tsumitsibog dun sa gilid ng nasi goreng. Shet excited na ako kumain ulit dun sa malaysian resto na parang turo turo lang sa liit!

Besides, si Cece midnight na rin ng Fri makakaalis at nagpramis na ako kay Ria na punta nga ako....

Eh kasoooo lang! Hahahaha! Nakalimutan ko kanina kung kelan yung TNF! Hahaha! Super panic ako kasi nagpramis rin ako sa magulang ko na uuwi ako bukas... eh naalala ko parang yung TNF may 3 dun sa date kung kelan siya gaganapin sa Baguio... so todo panic ako sa kotse habang iniisip kung kelan nga ba talaga siya.. kasi pag nagkataon, double booked ako... kasi dalawa yung pinangakuan ko... at dahil wala akong wifi na dala at haller! driving rin... so di ko macheck kung kelan nga ba yung TNF.

Pagkarating na pagkarating ng office yun agad yung ni-google ko.... apparently hindi April 13 yung TNF... kundi APril 20-21... at asan kamo yung 3 na iniisip ko? andun sa 2013! hahahahaahh! April 20-21 2013! ang galing ko! hahahahha!

So anyways!!! Ayun... Boracay last week with Spice, Subic tom with family... then Baguio naman next week with UPM friends. Ang saya-saya! Di na ako tambay ng bahay masyado these days! Well... actually choice ko rin namna maging tambay ng bahay...

ANG SAYA KAYA MATULOG AT MAG-SERIES MARATHONS (more than marathon races, I believe! Hahahaha!)

I am just so sleepy!

I am just so sleepy! Sleepy! Sleepy! Sleepy!
I am just so sleepy in here!

Kung sino makahula ng tono ng pagkanta ko sa utak ko sa lines above ay may award na kulangot sa kuko!

shiyett!! 10:40pm pa lang and I am zow zleepppyyyy!!!

Gusto kong gumawa pero di ko magawa!
Gusto kong gumawa pero di ko magawa!

I know! Kung kelan antok na antok ako.... saka naman ako naka-singer mode!

May mga ibon... na lumilipad!
May mga uod... na gumagapang!
May mga ibon na lumilipad at mga uod na gumagapang!
May mga aso na tumatahol at mga pusa na nag-me-meow!

May mga daga... na ngumangatngat!
May mga langgam... na naglalakad!
May mga daga na ngumangatngat at mga langgam na naglalakad!
May mga tao na nang-e-epal, may mga utot na kumakalat!

May mga tae... na hindi maflush!
May mga kulangot... na hindi matanggal!
May mga tae na hindi maflush, may mga kulangot na di matanggal!
May mga pimpol na mukhang pigsa, at higit sa lahat.... may mga utot na may kasamang tae!

The end! Bow!

Homaygudnez! Am I a judge?

Shiyeeeet! Bakit kasi napaka-eavesdropper ko lang! Wala naman ako sa Dampa ng Boracay! Ahahhhaha!

Wala naman kinalaman sa akin yung usapan nung dalawang naririnig ko... eh kaso naririnig ko... ayun tuloy!

girl: (matinis voice) really!? I think maxicare is better than intellicare!
guy: (garbled voice kasi d ko marinig maige)
girl ulit: (matinis ulit): maarte intellicare eh! ewan ko lang ha? baka that's just me.

REALLY!?!??! POTA!!! Napakalandi!

May mga malalandi akong kaibigan! And oo Des! Kasama ka dun (lalo na ng di pa kayo ni Axis, ngayon medyo tame ka na! hahahah!) Alam ko binabasa mo to! hahahahha! Kasama na rin siguro ako MINSAN (minsan lang!) pero ang difference eh.. sila, kaibigan ko... itong isang nilalang na naririnig ko.. HINDI!

Sarap lang dagukan at palunukin ng bangus na puro tinik!

Hmmm... o siguro kasi alam ng mga kaibigan ko pag lumalandi sila... ayoko yung mga paclueless effect na lumalandi sila kahit sooobrang obvious naman! Nakakairita lang! Sinong haybloooood???? AKO!

Boreh-cahy!!!!! PUB CRAAAAAWWWWL!!!!

Hahahahah! ok! Napakadelayed ko lang magkwento. Actually tinatamad na nga ako magkwento about it. Pero siyempre kung di ko isulat dito eh baka tuluyan ng maglaho ang mga alaala ng nakaraang weekend, gaya ng:

• porener na ayaw magbigay ng abuloy sa batang harang ng harang sa kanya habang naglalakad sa may Station 2 (nakita namin on the way sa Juice Bar). Di ko alam bakit di niya lang sinabi na wala siyang pera... ang nasabi niya lang: "Uh... Uhym Hoong-gree" (Briton na nauutal at gutom na daw apparently)
• realization na kami lang ni Axis ang may chance tumira sa UK nang hindi naghihikahos umintindi sa mga nakatira doon kasi si Axis lang nakaintindi ng inulit ko yung sinabi nung isang Briton: "Eeets Be-ah!"
• realization na totoo talaga ang kasabihan na "If there's a will, there's a way". Kasi will ni Des kumain sa True Food at nakakain kami sa True Food. Pero siyempre hindi before tumanga kami Hubert dun sa baba kasama na naman ang mga confusing if high school or college gels dun sa may tabi namin... not knowing na nasa taas na pala sila Kai n company. feeling pa namin ang bagal bagal lang nila kumilos! hahaha!
• nanay na porener na may kati lang talaga sa katawan! Bading, lalaki, at poste.... nakiskisan niya na ng katawan niya
• nakakahiyang event sa loob ng McDonalds (na amoy tae/imburnal yung labas) kung sober kami... at dahil may tama kaming lahat... di na gaanong nakakahiya... hahahahaha! Sa amin nila Des, Kai, Hubert, at Axis... si Hubert lang yung medyo "dignified" kasi siyang tuod to the highest level... kung di ko pa nga alam yung mga kwentong landi niya... iisipin ko talagang maputing kahoy lang siya na tinubuan ng mukhang may keloid (labyu Hubes! hahaha!) Kaya naman pag naiisip kong kasama si Hubert sa amin ng sumigaw kami ng bongga dun sa loob ng McDo, natatawa talaga ako... Si Des, Kai, at Axis... ahm... di na bago sa mga yun ang magwala at sumigaw, lalo na si Kai! Hahahaha!
• walang kamatayang nap time
• walang singtinding hiking namin nung tanghali mula station 2 gang station 1 sa ilalim ng walang singtinding init ng araw kung kelan di pa ako nakakainom ng tubig at di pa ako nakakain since midnight.... kaya naman super madali ako sa paglalakad! Akala ko ako lang yung nagsusuffer hahahaha! Buti nalaman ko from Des na siya din naghikahos sa lakad na yun! HAhhahah
• tae ni Hubert at Kai na ayaw maflush! Hahahahahahaha! Kadire lang forever!

Feeling ko meron pa kaso may mtg na ako.. so gang dito na lang muna. I say Boreh-cahy! You say.... PUB CRAWL!!!!

I AM SO SLEEPY!!!

Homaygeds! I am not ready for work. Bakasyon mode pa rin ako mah mehn!

I am so sleeeeeeeeppyyyyy!!! AMBIGAT BIGAT BIGAT NG MATA KOOOOO!!!

HAYKANETEYKDIS ENIMOR!!!

Gusto ko na lang umuwi ng probinsya at magpakaprobinsyana for life! Kelangan ko lang ng ulam na hindi gulay and I am set! BAkit ba kelangan ko magtrabaho dito sa Manila at this stupid shit hours!

Pero di pa ako pwede magresign dahil may bakasyon pa ako sa Mayo! Pakdatshet!!!!

Rants of a Confused Mind

I am numb! I am lost! I am confused.

I know what I should do about some things.

Still.. I know there's something else that I want to do, but I still don't know what that is. How can I move forward if I don't know what I want? I'm not even sure what I need. How will I go about life not knowing what I want or what I need?

I feel like I'm floating... I feel like I'm just floating... waiting to finally touch the ground... or maybe waiting for another gust of wind to blow me somewhere else... somewhere faraway... somewhere near... somewhere I've never been... or maybe even back to where I started.

Nakakapagod na magsulat about something metaphysical. I need something to start being concrete in my life. Kaso di ko alam what i can do about it.

Sabi nga nung kanta, "So many questions, but the answers are so few..." Ayus nga sana kahit konti lang yung sagot kung may clue man lang sana ako kung ano yung sagot.. or at the very least... some clues on what questions I should really be asking.

I feel so tired!

Tumakbo ako sa UP last Sunday and yesterday. Both days, may nakita akong kaklase nung highschool.

Yung isa di ko alam ano trip sa buhay. Di kami ganun katight eh. Hi-hello lang! Hahhhahah! Napakasama ko lang! Sobrang hesitant pa ako ibigay yung number ko! Akala mo napaka-in demand ko lang na tao. Wala lang. Di naman ako ginintuang tao, pero I really don't want to talk/mingle with people na di ko ganun ka-trip. I mean, why waste my time with people I don't really like that much when I barely have enough time to spend with the people I actually like?

Yung isang nakita ko naman, si JAP (dabarkads nung highschool). Hehehhe! Nakita niya ako nung bibili kami ni Zaxx (my new running buddy!) ng tubig. Buti pa si JAP, nag-P-PHD na!!! HAYHEYTHER! Hahahah! bitterness galore! Pero I'm so proud as well! Galing no? Ready to get into her thesis na daw siya. Hay shiyet! AKo kaya? Ano kaya mangyayari sa akin?

Wala lang. Point lang naman ng post na to... tumakbo ako ng dalawang araw... at dahil dun, I AM SO TIRED! I just want to sleep and think and eat and sleep and think and eat!

Target ko: Guiting-Guiting for APril 2014! Letscahmown!!!! Shet game game game game!!!!!! Unlike Kota, walang hotel sa taas nun, so di ko siya pwedeng ismolin! Takot na ako, pero I still have a lot of time to train, I really just need to constantly remind myself na tangina ka, mamatay ka sa Guiting kung magtamad-tamaran ka! Kaya let's CAHMOWN ME, MYSELF, and I!!!!!

INTP ako!

Most of the details in this post will be coming from: Personality Page
Got my result by taking the personality test in 16 Personalities

Hehheeh! Wala lang, this is what's taking most of my time right now. Reading about my personality. I'm narcissistic that way. Nung isang araw kasi humingi ng favor yung manager ko, kung pwede daw ba kami magparticipate dun sa sa isang quiz na kelangan niya for a class. Ako naman, with nothing else better to do: Sure! Henitayms! Saka mabait naman yung manager namin na yun, so I didn't mind.

Ayun pala personality traits quiz siya. I initially tested as an ISFJ. Mukhang swak naman dun sa ibang personality traits na nadescribe kaso parang may mga mali lang talaga! So I tried searching for another online test (see link above), and took the test again... The first test I took only had 2 possible answers each, Y or N. So medyo mahirap talaga sagutin lalo na kung tungkol sa kung pano ka mag-isip yung mga tanong... so malamang sa malamang hindi black and white yung sagot dun. Buti yung nakita kong bago may range of options na... So I guess it's more accurate. This time, INTP ako... which made more sense to me! Coffeemate! Hahahah!

Eto yung ISFJ (The Nurturer):
General Traits:

• Large, rich inner store of information which they gather about people --> ahm, I donk tink sow! sometimes only!
• Highly observant and aware of people's feelings and reactions --> If I care, oo... If I don't care about the person... HINDI
• Excellent memory for details which are important to them --> Important nga eh!
• Very in-tune with their surroundings - excellent sense of space and function --> i donk understand!
• Can be depended on to follow things through to completion --> Pag trabaho, malamang... Kung personal project... hindi ahahhah!
• Will work long and hard to see that jobs get done --> My job (and it's an exciting project?), oo!  Other people's job? Bolshet, gawin mo trabaho mo! O kaya nakakabatong job... gagawin ko ba tong blog post na to kung oo?
• Stable, practical, down-to-earth - they dislike working with theory and abstract thought --> I like to think I'm practical! I hate theoretical physics? Does that count?
• Dislike doing things which don't make sense to them --> Why would anyone enjoy doing things that don't make sense to them?
• Value security, tradition, and peaceful living --> OO naman!
• Service-oriented: focused on what people need and want --> hahahah! What a joke! If the "people" is ME.. pwede... hahaha!
• Kind and considerate --> Well, I don't think I'm inconsiderate...
• Likely to put others' needs above their own --> Check Service oriented comment! Hahahha!
• Learn best with hands-on training --> Yep!
• Enjoy creating structure and order --> Oo ata...
• Take their responsibilities seriously --> Oo rin...
• Extremely uncomfortable with conflict and confrontation --> I thrive in conflict! I don't confront, pero when confronted... I am like a tank na walang brakes at walang pang-atras gears!
  Strengths:

• Warm, friendly and affirming by nature --> pwede naman ako dito di ba?
• Service-oriented, wanting to please others --> ahmmm....
• Good listeners --> I say yes!
• Will put forth lots of effort to fulfill their duties and obligations --> siguro?
• Excellent organizational capabilities --> ahm... di ko sure?
• Good at taking care of practical matters and daily needs --> minsan?
• Usually good (albeit conservative) at handling money --> HAHAHAHAHHA!
• Take their commitments seriously, and seek lifelong relationships --> I say YES Again!

Weaknesses:

• Don't pay enough attention to their own needs --> hahahahha! Eh napakaselfish ko lang kaya! hahahahah! Napakamali lang nito!
• May have difficulty branching out into new territory --> hmmmm...
• Extreme dislike of conflict and criticism --> Hahahahaha! Eh I thrive in conflict kaya!!! Well pag sigurado akong tama ako!
• Unlikely to express their needs, which may cause pent-up frustrations to build inside --> minsan siguro?
• Have difficulty leaving a bad relationship --> Hindi rin! hahahah! Kung nakakabwisit ka, bahala ka sa buhay mo... alam ko si Kai ang mahirap mag-let go! Nagso-sorry pa! hahahaha! Love you Kai!
• Have difficulty moving on after the end of a relationship --> Pwede...

CAREERS:

• Interior Decorators --> Sa mga nakapuntaha na sa bahay ko.. posible nga ba to?
• Designers --> Kung system design to... pwede!
• Nurses --> Eeeew!Ayoko ng nana!!
• Administrators and Managers
• Administrative Assistants
• Child Care / Early Childhood Development
• Social Work / Counselors
• Paralegals
• Clergy / Religious Workers --> Hahaha!
• Office Managers
• Shopkeepers
• Bookkeepers
• Home Economics

Now let's check yung INTP (The Thinker):
General Traits:

• Love theory and abstract ideas --> Parang hindi naman!
• Truth Seekers - they want to understand things by analyzing underlying principles and structures --> I think yes!
• Value knowledge and competence above all else --> i.e. AYOKO NG TANGA! Hahahha!
• Have very high standards for performance, which they apply to themselves --> tomoh!
• Independent and original, possibly eccentric --> Independent oo... Original at Eccentric? Parang hindi!
• Work best alone, and value autonomy --> Madalas oo!
• Have no desire to lead or follow --> hahahahaahha! Napakatama lang! Kung meron Dating Daan... Ako... may SARILING DAAN!
• Dislike mundane detail --> Hahhaahha! Taena may nasigawan na akong katrabaho dahil dito... He was sharing something with us, and he kept focusing on a useless info (well, I thought it was useless).... Eh napikon ako kasi gusto ko na mag-move on na kami dun sa important stuff... Hahahah! Binara ko while shouting telling him explicitly that I don't care and for him to move on to the next agenda (I didn't realize I was shouting, sinabi na lang sa akin ng iba later) Hahahah di ako kinausap ng ilang linggo nung nilalang! Hahahahha! Not my loss!
• Not particularly interested in the practical application of their work --> Minsan... As long as it works!
• Creative and insightful --> Hmmm...
• Future-oriented --> Hmmmm....
• Usually brilliant and ingenius --> Well, di ako nagsabi nito... hahahaha!
• Trust their own insights and opinions above others --> Eh kasi! Madalas tama ako!
• Live primarily inside their own minds, and may appear to be detached and uninvolved with other people --> Hindi naman ataaa....

Strengths:

• They feel love and affection for those close to them which is almost childlike in its purity --> I like to think so! Kaya love ko rin si Axis kasi childlike rin mag-isip! ahahhah!
• Generally laid-back and easy-going, willing to defer to their mates --> Eh pano yan, di ako tuloy sa Australia.. Di ko makikita yung makaka "Hi MAYT!" ko! So wala akong mate.... pero tama rin to I think..
• Approach things which interest them very enthusiastically --> I like to think so (again!)
• Richly imaginative and creative --> Imaginative, oo... Creative? Parang hindi...
• Do not feel personally threatened by conflict or criticism --> yuh, because I donk kir! Hahaha!
• Usually are not demanding, with simple daily needs --> Yes! low-maintenance ako... 6-pack or 8-pack abs na mahihigaan at ice-cream lang kelangan ko.

Weaknesses:

• Not naturally in tune with others' feelings; slow to respond to emotional needs --> ahm ewan ko? Alam ko manhid ako minsan... ito ba yun?
• Not naturally good at expressing their own feelings and emotions --> hmmm... parang kaya ko naman makipagsigawan kung kailangan...
• Tend to be suspicious and distrusting of others --> kasalanan ng tatay ko! Hahahha!
• Not usually good at practical matters, such as money management, unless their work involves these concerns --> YOU KNOW IT!!!
• They have difficulty leaving bad relationships --> Hindi nga! Kaya ko nga iwanan ang epal! In short, na-transcend ko na tong weakness na to... I AM STRONG!!!!
• Tend to "blow off" conflict situations by ignoring them, or else they "blow up" in heated anger --> AHM... HAHAHAHAHAH!

CAREERS:

• Scientists - especially Physics, Chemistry --> almost became one! Well... a Researcher in Physics at least...
• Photographers --> I enjoy pretty pictures, so pwedeng may sense!
• Strategic Planners --> hahaha! Bakit kaya? Kasi puro plano ako?
• Mathematicians --> Madalas na advise sa akin ng Guidance Counselor... kaso ayoko mapunta sa insurance dati! ahahaha! Look who my client is now!
• University Professors
• Computer Programmers or Systems Analysts --> DING! DING! DING! DING! I'm on the right track!!! Akalain mo! hahaahha!
• Technical Writers
• Engineers
• Lawyers / Attorneys
• Judges --> well judgmental ako minsan!
• Forensic Research
• Forestry and Park Rangers

OK... so I therefore conclude... INTP ako!

Plans in Life

I need to have a  routine. I'm aimlessly wandering again. I need a routine and I need a goal.

For now, papayat na muna ako. Hahahah! I knooooow!!! Deeeep!!!

But howell, ganyan talaga ang buhay... minsan sa sobrang complicated halos malunod ka na sa problema... minsan naman ikaw na mismo ang maghahanap ng pwedeng problemahin.

At dahil ang pinakamalaki kong problema eh ang napakalaki kong timbang ngayon... sige yun na muna.

At dahil antagal ko na sinusubukan pumayat pero pa-chill chill lang ang rules ko sa sarili ko... kaya naman wala rin talagang nangyayari. I've started moving again, slowly but surely... naglakad na ako sa Aguinaldo last week for a total of almost 8K... so good start na di ba?

Eh kaso... ang sarap magpadeliver nung weekend! Hahahahah! bolshet lang! Pinagod ko lang sarili ko pala! Kasi bawi lahat ng nilakad ko and more! hahaha!

So ganito na lang, aside from continuing the alay lakad plans sa Aguinaldo...

DAPAT tubig galore (no soda); at
DAPAT less than or equal to 75 pesos lang ako per meal. Meal defined as Breakfast, Lunch or Dinner; at
DAPAT less than or equal to 25 pesos lang yung snack. Snack, i.e. 9AM recess or 3PM merienda! (parang grade school lang)

exception: Pag kasama ko sila Mama at Papa! Hahahahaha! Siyempre kelangan ko pakainin sila Mama at Papa pag kasama ko sila di ba? saka di ko naman sila pwedeng tipirin... at di rin naman ako martyr para tumingin lang sa kinakain nila.. sabi ko gusto ko pumayat... hindi maging santo sa kamartiran!

So.... bottom line.... tipid na sa calories, tipid pa sa pera! Wooohooooo! Okay, kahit try ko muna to for one week, then 2 weeks... then isang buwan... then... a basta one week muna... Wag muna akong ambisyosa masyado... ONE ZTEP AD A DIME!

Go ME!!!!!!

Just in case iniisip niyo... bakit 75 pesos per meal?  Eh kasi 75 pesos yung 2 pc burger steak sa jollibee!!! hahahahaha! At kung di man ako magluto at magdrive thru ako... at least alam ko yun lang pde ko kainin! Bawal na extra order! Hahahha! Kung di kayang i-scrap completely, find a way to make it work! Hahahah!

Ahahahahaha! Regularity!

Sinong regular na? Hahhaahaha! 15 pa dapat ako slated for regularization pero since may feedback na yung mga counterpart ko... apparently, regular na ako.

Ayus! At least pede na (biglang dumating yung offshore manager namin dito sa tabi ko! Hahahhaha!)... sasabihin ko sana...

AT Least pede na magsabi ng mga reklamo without fear of retribution! hahaah! Well... dati balak ko magpakakontrabida. Pero balak ko ngayon matuto na lang ulit as much as I can, earn as much as I can... then move on ulit.

Bahala na yung mga sinungaling, Diyos na bahala sa kanila. Ngayon pa lang ubos na yung leaves ko! Hahaha kasi pinayagan na rin ako mag-leave sa May 21-24.. Vietnam here I come!!!

Pero bago ang Vietnam, Boracay here I come!!!! Taena sana di drowing tong mga plano sa buhay!

Cynicism

Wala lang... I just realized that cynics are the most annoying people to have around you.

I know I sometimes am one, but I will endeavor to be less and less being such each day. Kasi ayoko maging annoying.

I love fantasizing, dreaming and thinking that things will work out for me eventually. I don't need cynics around me. Pero yun nga lang.... delusional people can sometimes get in my nerves too. Yung tipong akala mo kung makapagsalita eh di alam ang realities of life... Yung sobrang weird lang na akala mo lahat ng pangyayari sa mundo ay positive lahat.

Alam ko naman pag nangangarap lang ako... Ayoko lang ng mga taong akala mo wala ng rason para mabuhay pa sa mundong 'to tapos idadamay nila ako sa kabadtripan nila sa mundo. Ayoko rin ng mga taong nabubuhay lang sa isang pangarap.

In short, a healthy dose of fantasy and "uncommon" sense is good to have, for me at least. But it needs to be accompanied with a shot of awareness of reality as well.

Wala laaaaaang!!!!! Hehehehe!

Something Wonderful...

I've always thought that sometime, somewhere... SOMETHING WONDERFUL will happen to me.

Kaso my goodness gracious... Kelan pa kaya?!?!?! Batong bato na ako kakaantay sa something wonderful na yan.

Di ko alam kung guni guni ko lang ba o talagang lakas lang talaga ng utak ko mag-delusion pero I feel like I'm meant for something more. NO! HINDI KO PA ALAM KUNG ANO YUNG SOMETHING NA YUN! Kung alam ko sana eh di sana isinulat ko na kung ano, di ba?!

Eto na naman ako, dumadaan sa midlife crisis... actually di ko na alam ang average mortality rate ng mga tao so di ko lam kung midlife crisis nga bang maituturing to... Pero basta eto na naman! Magulo na naman utak ko kung ano gusto kong gawin sa buhay ko.

Di pa ako burnt out sa work - which is good. Pero wala rin naman ako sa point na magtatatalon ako sa sobrang tuwa. Keribels lang. Medyo may stress factor yung work, pero keri lang.

Pero the thing is... yun nga... keri lang... Feeling ko, kelangan ko parati ng pressure. Nasanay ata ako dati na feeling ko babagsak ako parati sa mga subjects ko, kahit hindi naman.

EWAN! EWAN! EWAN! Di ko alam kung ano ba gusto kong isipin at di ko alam kung ano nga ba gusto kong gawin sa buhay. The world is my oyster sabi nga nila pero potek! AYOKO NG OYSTER! Hahahahah! Okay natawa ako sa sarili kong joke!

ANYWAY, di ko alam ano nga gusto kong gawin sa buhay ko... pero alam ko lang... I can not stay this way for much longer. I need something to change. Di ko pa alam kung ano yun. Basta something needs to change. I am just so fucking bored it's not even funny. I need a new goal to work on.

Hindi pwede sa akin yung parang lumulutang lang sa mundong to. I need to work on something. Ok fine... Kelangan ko na pumayat. Hahahahha! Yan lang naiisip ko na goal for the mean time.

Taena, maplano na nga ng matino yung pagbabalik loob ko sa paggalaw. SEXY BODY HERE I COME! Taena, the whole year kong goal yung pumayat ulit at never ko binalak nung sinimulan kong isulat tong post na to... But apparently, there is that one factor in my life that I need to work on, I just realized while writing the few paragraphs above this.

I look like a sexy cow now. I guess, I might as well work to look like a sexy gazelle or something. Cow kasi alam kung malaki ako, pero sexy pa rin.. KASI I'M ALWAYS SEXY, AND I KNOW IT! hahahahahah! And since mukhang mababaliw na ako sa boredom sa buhay kong to... might as well career-in ko na ang pumayat ulit before I work on some other aspect of my life... Siguro pag payat na ako, I'll have other issues in my life that I'll be ready to work on.

Ok fine. Game on! NO TO EXTRA RICE! NO TO SODAS! RUN RUN RUN! HERE I COME! Mwahehehe! Lalo pa may nahanap na akong great locale for running, Aguinaldo I will be there! See yah!

to do:

Make plans.

Stick to the plan!

Supahfast connection!

Ah... MAY- ZINg!

Hahahahaha! Mas mabilis pa yung wifi ko ngayon kesa sa DSL ko dati. Ok, di naman talaga siya supahfast... pero it's significantly faster than any connections I've ever had! Lalo na yung ISP Bonanza! hahahahah! KRnngkkk...Krrrrkkssssshhh krrngggkkk krksshhh.... toot tooot toot tooot! Hahahha!

Again... AH... MAY - ZINg! Sana hindi nagdedeteriorate to over time... Or baka kasi mabilis na rin tong laptop ko... mwahehehe! AYLAVET! Laptop... please survive for more than 3 years! Please! Please! Please! Para ka lang naman sa movies, games, blogs and occasional work shit ko eh!

Hehehehe! Status: At home trying to work... but always distracted as YOU-ZHU-WALL! Back to work, slave! Latah!

Depress-depressan Mode Ovah!

Okay. I AM NOT DEPRESSED... na.

Hahhahaahha! Over the weekend emo-mode ako. Ayun tuloy di ko nakita ang Spice dabarkads! Hahahah potek natatawa ako... Spice dabarkads! ahhaha parang G-Mik lang! hahahaha! Hay ang "tanda" ko na! G-Mik pa naalala ko... di ko na nga alam kung anong usong teen shows ngayon.

Heniwei... di ko pa masabi sa kanila nung start kasi I'm like so shy and all. Kahit nga kina Mama ayoko rin sana sabihin kaso hello ang hirap rin kung hindi sabihin kina Mama kasi kulang na lang hanapan na nila ako ng tirahan dun! Hahahah! Kaya sila agad sinabihan ko para tumigil na ang delusion nila. Although gabi na nung sinabi ko kahit tanghali pa lang nung Friday eh alam ko na.

Matutulog na ako dapat nun kasi kakagaling ko lang badminton. Eh mga 630-930am yung laro namin, so pagdating sa bahay eh konti na lang babagsak na yung mata ko sa sobrang antok... Pero dahil ayoko matulog ng gross ako... so naligo muna ako kasi hello lang! Basura mode much ako after nung laro. As always! Napipiga ko na yung pawis na naipon sa pony tail ko! Yucky kadiri but oh so refreshing! Tagal ko na kasing di nagpapawis ng bongga.

Ang saya ko pa pagkarating sa bahay... Kaso around 11am after ko makapagroutine ligo, hilamos, toothbrush, body lotion all over, at mag-moisturizer ng mukha (in fairness ngayong pinagpapawisan na ulit ako unti unting nag-didisappear mga kapimpolan ko sa mukha... yun nga lang hello scars everywhere! Buti na lang yung iba maganda yung pwesto... nagmumukha lang akong may dimple.... yung iba naman... hayuf sa pwesto! Para akong caricature na may freckles sa pisngi... But instead of freckles, ay pimpeeeels! Buti na lang naidadaan sa angle ng camera at sa instagram editing kaya lumalabas pa rin yung tunay kong gandang natatabunan ng sandamakmak na pimple peklat! Pero ayos lang wala pa rin naman akong keloid sa ilong! Labyu Hubes! Sana di mo mabasa to! Hahahah!) And as always, I digress...

So after everything, hihiga na ako dapat sa aking walang kamatayang pwesto sa sahig sa tabi ng sopa (pwesto selected as such para makapagtago sa sikat ng araw na tumatagos sa kurtina kong makapal hindi lang sa tela kundi sa naipong alikabok na rin)... tapos naisip ko... macheck nga yung instagram (my favorite app these days) baka may astig na picture. I like looking at beautiful pictures ng kung anu-anong bagay. Pano ba namang hindi... eh beautiful picture nakikita ko araw-araw sa salamin... I like funny pictures rin... Kasi kung yung ibang tao ay crazy, beautiful (sabi nga nung movie), ako naman ay funny, beautiful! Hahahahha! Uupakan ko yung kumontra dun sa beautiful part!

Pagkabukas ng tab, Lo and behold! May email ako galing dun sa kumokontak sa akin for interviews. Siyempre nginig nginig to the bones. Pero yung ini-expect ko na sagot ay yung tipong.. wala pang feedback from client yada yada... KASO NOOOOOOOOO!!!!! Ayoko na ireiterate yung exact words dito.... pero absolute value 1 enclosed in a parenthesis multiplied by -1... In short... NEGA yung sagot. Para mas malinaw ganito: (|1|) * -1 = -1

GETS?! Gano man kapositive yung simula kung may negative sa huli... Negative pa rin! Anaknangshet!

So ayun... yung antok  na antok kong utak.. biglang nag-overdrive to overwhelming sadness. Di naman ako naiiyak or anything nung time na yun. Pero basta alam mo yung parang masakit sa puso ng slight. Hahahaahah! Ewan baka hineheart attack na pala ako dahil sa size ko tapos naisisi ko lang sa balitang natanggap ko that time... pero basta that's what it felt. So ayun. Tulala mode ako for about 10 minutes pero I can't help thinking... I can't waste my waking time staring at the stupid ceiling. So internet galore na lang muna ako to take my mind off of things. So ayun... nasobrahan naman ako sa aliw dun sa game na nilalaro ko... at sa kung anu-anong bagay na pwedeng mabasa... around 2PM na ako nakatulog. Kung hindi sumakit yung ulo ko sa sobrang pagod at antok... di pa siguro ako makakatulog kasi nakaover drive pa ako... Salamat sa Diyos Friday ko natanggap yung news. Alam niyang pagod ako when I arrive home and I wouldn't have time to dwell on things too much kasi yung katawan ko na mismo yung bibigay.

Yun nga lang... Hello weekend!!!! Hahahah! Enough time to think things through. So ayun... emo-mode ako through the entire weekend. Iniwan ko phone ko sa kotse para wala akong makausap. Sa internet kasi pwede ka pa rin magtago. Hahhahaha Sorry Des! After mo mag-msg inoff ko na yung wifi ko! Kasi di ko pa kaya makipagusap.

Ang mali ko lang... nakalimutan ko baliw mode nga pala yung parents ko... Pagkakita ko nung Lunes nung phone ko... ahehe... sandamakmak na calls from Kai, Des and fatherhood. Pero ni-msg ko naman sila Papa sa FB... so alam  nilang kahit emo ako... eh buhay pa rin naman ako...

So ayun... after thinking things through... I realized... hello!!! February pa lang! I have the rest of the year to look for a new one, God-permitting. OR at the very least, I have the rest of the year to distract myself with travelling all over this beautiful country called Pilipinas!

So masaya na ulit ako!
Boracay and Baguio for April. Davao and Vietnam (?) for May. Cebu on June!

Sana di puro drowing to travel plans ko. Wahow! Wahow! Happy thoughts! Cahmowndaaaawn!!!

!@#$%^&*()__)(*&%$#@@@!!!!!!

Eto na naman ako. Di mapakali. Ambabaw babaw ng tulog ko kaninaaaaa!!! Napakasakit lang sa bangs! Alam ko pinapangarap kong matanggap dun sa isang inapplyan ko sa labas ng bansa... Pero anakngtipaklong!!!! Pati ba naman sa panaginip eh guguluhin niya ang utak ko! Dun na nga lang ako nakakapagpahinga sa kakaisip eh!

Sabi nga nung kanta... I've got it, I've got it bad! Poteeeeeek!!!! I don't want to think na! Ayaw ko na talaga umasa! Isang linggo na nakalipas at NR pa rin sila sa akin! I DONK LAYK NA!

Pero kasiiiiiiiii!!!!!

Google and Me

When I'm not working, I'm usually with Google.

I google a lot of stuff... people I wanna know more about, stuff that I've read somewhere that I wanna read more of, error code in my codes that I have no idea how to fix, etc.

These days, I have three search keys that I don't fail to google on a weekday. I don't usually google on weekends, I log online but I usually play games or watch youtube/asianovela/anime videos and I already know where they are. No googling involved.

Anyway, regarding those search keys, two are the names of people I google stalk daily. Hahahahhha! I always check posts about them in the last 24 hours! Eh gusto ko malaman pang-araw araw na balita tungkol sa kanila eh! Kung meron man. Pakelam mo?!?! hahahahah!

1. Conan O'Brien - eh ang talino niya eh!!!! Saka funny/witty! Bait pa! I am fascinated! Gusto ko ng kagaya niya pero may abs saka mas pogi! Ayus na yung height niya! hehehehe!
2. Won Bin - eh ampogi niya eh!!! hahahahaha! Meron siya nung wala si Conan! Hehhehehe! Di ko nga lang sure kung gano siya katalino at gano siya kafunny at gano siya kabait. Di kami tight eh... thus, the google stalking! hahahah!
3. Natural Adabas - ala lang, I'm actually looking for 2 things when I google this key. (1) Anything new in this world of SAG that could help me in my coding (2) Job opportunities. Hehehehe! Yuh knooowww it!!! hahaha!

Wala lang, just wanted to write this just in case I come across this blog post again in the future. It'll tell me what I used to obsess about at this time of my life. hahahaha! I hope future me wouldn't be that disappointed. Gaya nga ng sabi ni Ara Mina.... "You can never can tell!" Malay mo asawa ko na si Won Bin by then at kapitbahay namin si Conan habang technical manager na ako ng Natural. hahahahhahha!

Naloko mo ko, fresh grad ME!

At dahil nga sa mga ina-apply-applyan kong kung saan saan, sinubukan ko igo-google yung buo kong pangalan para makita kong ano yung mga nakikita ng mga ina-applyan ko just in case i-search nila ako online. So far, acceptable naman.

• FB page ko kung san sobrang bihira naman ako nagpopost. At kung hindi sila friend of friends ko di rin naman nila makikita mga post ko. So keribels lang.
• Mga lumang site (na galing sa geocities dati) na gawa nung isang blockmate ko. Keri rin lang.
• Isang scribd page kung asan yung write-ups ng block namin naka-post. Ayus pa rin.
• Isang pdf file ng isang teacher namin nung college kung saan nakalista yung individual presentation scheds ng class namin saka yung projects namin para sa class na yun. Ayus na ayus! mukhang di ako tanga kasi me project akong ganun nung college.

So naisip ko... oks! Malinis online life ko.

So naisip ko... pano kaya kung alam nila yung online handle ko.... so ni-search ko rin yung handle ko.

Tapos nakita ko yung luma kong blog na sinimulan ko nung 2005, late ko na nalaman tong blog blog na to eh... and besides wala naman akong internet nung college kasi no! ISP Bonanza was my friend for projects!!! Hahahha! Sa lab namin ako usually nagsusulat ng mga ipopost ko... procrastination tool ko kasi ang blogging if you must know at just in case hindi siya ganun ka-obvious! Hahahaha!

Heniwei... yung nabuksan kong post ay nasulat ko after ko na grumaduate from college. Ayun, kung pano ako magsulat dati, parang ganun pa rin naman ngayon. Yung alam kong medyo malayong writing style ko eh yung nung college talaga ako... weird... ewan ko ba... feeling ko sobrang immature lang! hahahahaha! As if ang mature ko lang ngayon! Hahahahaahhaha!

So ayun basa basa ako nung mga sinulat ko dati kasi karamihan naman ng sinulat ko dati nakalimutan ko na.... Apparently crush ko dati si Juddah Paolo at vegetarian siya based dun sa blog ko... so malamang ginoogle stalk ko rin siya dati. Hahahah!

Nang biglang nakita ko tong post na to!

Nung nabasa ko yung unang linya, nagulat ako! As in! Naisip ko... shet ano yung ginawa ko dati bakit nagawa ko yun!

And then I read the next line. Potek!!!!! hahahahahahaha! Laftrip! Naloko mo ako fresh grad ME! hahahahha!

Imagine?!

Ok. Nag-iimagine na naman ako tungkol sa Australia! Di ko alam kung matatanggap ba ako or what... pero napapaimagine talaga ako ng bonggang bongga!

I can't help it!!!!! Alam mo yung nag-iimagine ka, pero di mo matapos tapos yung ini-imagine mo kasi di mo naman talaga alam kung tama ba yung ini-imagine mo.. at dahil real life ang pinaguusapan siyempre kahit pano gusto mo nearly realistic yung maimagine mo for yourself para maprepare mo naman yung sarili mo for whatever's there!

Haaaaaaaay nakuuuuuuuuu!!!! My brain! Working over time na naman!!!!

Nonoy, you're the man!

Nonoy in action on Heart's Week

I think I last saw him when I was in highschool (1997-2000) I have never thought of this guy again since I saw this picture in Facebook earlier. I'm not even sure what his real name is, but we know him as Nonoy.

Feeling ko, kinder (1990) pa lang (or could be much earlier) eh nasa school na namin siya, Catbalogan 1. From what I remember, he served as an all-around guy. He'd do errands for some teachers but mostly he helped clean up our grounds and always with that same ready smile on his face.

He is physically disabled but he never seemed to lose that smile except that one time when he was frantically trying to stop an all-out fight between me and a boy classmate. I eventually stopped reaching out to try and hit my classmate for fear of hitting Nonoy accidentally.

Yes, he is disabled. But he certainly knew to care enough about us to even try to stop our fight.

Naiyak ako ng nakita ko tong pic na to. Seeing his smile again hurts like a son of a bitch because it reminds me that there are people like Nonoy out there who hasn't been dealt with a fair hand in this world but are still ready to smile and be thankful and be happy because of the simplest things. While there are people like me, hindi naman perpekto ang buhay ko... But I know that I could learn a thing or two about gratefulness and losing that sense of entitlement that most of us feel at times.

This post is a personal reminder to myself and everyone who happens to see this post na anakngtinapa, some people have it worse and are still happy. Do what you can with what you have. Be thankful for it and stop bitching!

Tapos na. Next up?

Di ko na talaga alam kung ano na next. Clueless galore. Di ko man lang naitanong ko ano nga ba dapat next na i-expect ko. When they asked if I had any questions, yung tanong ko was more focused on the work environment that I should expect.

Potek! At times like this, I usually forget to ask about mundane (not so mundane now) things like if I should expect their call or if I should just forget everything because I don't have a pinch of salt's chance of lasting under a thunderstorm! Walang sense ang metaphor ko... pero you know what I mean... Gusto ko gumamit ng metaphor kaya leave me alone you annoying person who has nothing else better to do than pansinin ang writing skills ko! hahahha As usual assuming na naman ako na may nagbabasa nito! Hahahahhha! And I bet di niyo napansin yung pakshet na metaphor ko if I didn't point it out..or maybe you did but didn't think too much about until I wrote this stupid long paragraph emphasizing that stupidly weird metaphor if it can even be called that.

And yes! I'm the master "digress"-er hahahhhahaah!

Heniweis!!!! DI KO NA ALAM!!!! AYOKO NA SIYA ISIPIN but knowing me... 2 days later ko pa makakalimutan pagisipan to. For now, I have to consciously remind myself not to think about it na siyempre di ko pa rin naman magawa kasi I'm crazy that way.

I'm excited. I'm hopeful. I'm nervous. I'm scared. I'm going crazy.

2 days to go before I forget this. Come on days! Hurry up! Para makapagpahinga na tong utak ko!

Level 2... then what's next for me?

Okay. Just to be clear hindi Level 3 ang sagot sa title ng post na to. Sort of rhetorical but not so much kasi pwede rin namang sagutin. Di ko nga lang alam kung ano sagot.

Potek!!!!!! Hay ham so egzayted! Di ko lang alam kung tungkol san! Nakakabaliw ang mga happening!!!

Di ko na alam ano kasunod!!!! Bakit kasi walang mapa tong buhay natin!!??!! Kung meron lang, eh di ang dali sanang i-navigate. Eh kaso wala! Walang mapa!

Nakaschedule na ako for my second client interview sa Lunes. AND. I. AM. KINAKABAHAN!!!!

Heart attack to the highest level na naman yung drama ko! At sa sobrang swerte ko Biyernes ako sinabihan tungkol sa interview ko sa Monday... so I have more than 48 hours to stew! Hahahahah! Last time kasi tinawagan ako thursday, tapos Friday yung interview... so more or less 24 hours lang ako di mapakali... Anakngtipaklong ano na lang mangyayari sa akin kakamuni-muni nito ng kwarenta y otso oras! Malamang by Monday sabaw na naman tong utak ko! Gudlak to me na lang talaga!

But good vibes! Aja! Kaya ko to! Diyos ko kaw na bahala! Ang para kay Naomi ay kay Naomi... Kaso ano nga ba ang para ke Naomi....

Sana blue eyed Australian surfer dude na super intelligent na hanep lang sa abs at masels at funny na eh milyonaryo pa! HAhahahahahahahahahahaahhahaah!

Haaaay dreams! Why can't you stay in my subconscious mind?!?!? Pati ba naman sa waking hours ko eh anjan ka rin!?

Woooohooooo sarap mangarap!!!