Emo mode.

Wala lang. Kanina pa ako emo.

Thanks friends for the texts/calls/emails na pangpa-cheer sa akin.

Di ko na alam kung may tumor ba sa ulo ko pressing down on kung-ano-mang-part-ng-utak-yung-in-charge-of-emotions ko kaya sobrang roller coaster ako ngayon. Although... siguro ok na rin to kasi at least pag emo ka... marami kang iniisip na sad, true! pero ok na rin yun kesa sheer boredom. May iniisip ka nga, pero batong bato naman yung utak mo sa iniisip mo.

Siguro alam ko kung bakit ako emo. Ayoko lang mag-delve into it or maybe aminin sa sarili ko yung totoong rason kasi baka sobrang depressing yung rason na makita ko at bigla na lang ako tumalon ng building. Exagg alam ko... pero you get the point!?

Other people may relish facing their problems head on kasi feeling nila sobrang strong nilang tao, as for me... I have an aversion to it... I usually procrastinate para lang maiwasan ko yung mga bagay na ayaw kong gawin.

OO MALI YUN! Alam ko! Pero kasi!!! Alam ko naman na mas mabuti pang gawin na agad yung mga kailangan gawin para di na siya nakatambay sa surface ng utak mo... BUT STILL!!! Di ko alam pero eh sa yun yung naka-program sa utak ko... postpone tasks I'd rather do without as long as I possibly can... (Now you know kung bakit gang ngayon di pa rin ako cleared completely sa dati kong kumpanya.)

Taena... napapaisip tuloy ako ngayon... uncomfortable thoughts o sheer boredom? What would I prefer?!

Taena! Sabi nga nila think outside the box....

HAPPY THOUGHTS COME TO ME!!! Ako na ang magulo ang bangs!